Η Βιώσιμη Διαχείριση στον 21ο αιώνα και ο ρόλος της RegenEDU

Τον Σεπτέμβριο του 2015 υπήρξε μια συνάντηση των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη για να υιοθετήσουν ένα νέο παγκόσμιο σχέδιο δράσης γνωστό ως Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs).

Τί είναι τα SDGs; 

Πρόκειται για ένα σύνολο 17 κατηγοριών/ σημείων (goals) που στοχεύουν στην επίλυση των κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων που προβληματίζουν τον κόσμο και καλύπτουν τα επόμενα 15 χρόνια, δηλαδή έως το έτος 2030. Αφορμή της εκκίνησης των συζητήσεων περί των SDGs έως το 2030 ξεκίνησαν κατά τη διάσκεψη Rio+20 για τη βιώσιμη ανάπτυξη στη Βραζιλία το 2012. Μια ομάδα εκπροσώπων από 70 χώρες συνέταξαν ένα προτεινόμενο σύνολο στόχων. Ταυτόχρονα, τα Ηνωμένα Έθνη πραγματοποίησαν δημόσιες διαβουλεύσεις σε όλο τον κόσμο, και μια διαδικτυακή έρευνα, ρωτώντας τους ανθρώπους για τις προτεραιότητές τους για τους στόχους. Το καλοκαίρι πριν την επικύρωση του συνόλου που υπερψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2015, οι κυβερνήσεις διαπραγματεύτηκαν μια τελική έκδοση των SDGs, η οποία εν τέλει εγκρίθηκε από 193 χώρες σε μια σύνοδο κορυφής στη Νέα Υόρκη όπως προαναφέρθηκε. Τα SDGs αντικατέστησαν τα ονομαζόμενα Millennium Development Goals (MDGs). Τα MDGs οδήγησαν σε διάφορες πρωτοπορίες και επιτυχίες όπως τη μείωση του αριθμού των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας κατά περισσότερο από το ήμισυ, την ισότητα των φύλων στα δημοτικά σχολεία στις περισσότερες χώρες, τη μείωση του ποσοστού των παιδιών που πεθαίνουν πριν από το 5ο έτος της ηλικίας τους κατά περισσότερο από το μισό από το 1990, τη μείωση της μητρικής θνησιμότητας κατά 45% παγκοσμίως. Επίσης, πάνω από 6,2 εκατομμύρια θάνατοι από ελονοσία αποφεύχθηκαν και 37 εκατομμύρια ζωές σώθηκαν με την πρόληψη και τη θεραπεία της φυματίωσης. Τέλος, υπήρξε πρόσβαση σε βελτιωμένες πηγές πόσιμου νερού για 2,6 δισεκατομμύρια ανθρώπους μεταξύ 1990 και 2015 και πολλά ακόμη.

Επομένως, ποιος ήταν ο λόγος θέσπισης νέων στόχων, των SDGs; 

Περίπου 800 εκατομμύρια άνθρωποι συνέχιζαν να ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και υποφέρουν από πείνα, με τα εύθραυστα και κατεστραμμένα, από συγκρούσεις, κράτη να βιώνουν τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας. Μεταξύ 2008 και 2012, 144 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν από τα σπίτια τους λόγω φυσικών καταστροφών, αριθμός που αυξανόταν αναλογικά με την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, φέρνοντας πιο ακραία καιρικά φαινόμενα και άνοδο της θάλασσας. Η λειψυδρία συνέχιζε να επηρεάζει το 40% παγκόσμιου πληθυσμού ενώ περίπου 946 εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούσαν να κάνουν ανοιχτή αφόδευση λόγω έλλειψης σωστών αποχετευτικών έργων. Η ανισότητα των φύλων παρέμενε παρά τα μεγάλα άλματα προόδου που είχαν πραγματοποιηθεί. Όπως γίνεται ευκόλως αντιληπτό, τα MDGs χρειαζόντουσαν ένα «φρεσκάρισμα» ώστε να εφαρμοστούν στις ακόμη μεγάλες απαιτήσεις που συνεχίζουν καθημερινά να αναδύονται στην σημερινή κοινωνία. Ωστόσο κυριαρχεί το ερώτημα, θα βελτιωθούν (ή εξαλειφθούν) τα προαναφερθέντα αρνητικά ποσοστά αν η ανθρωπότητα τηρήσει, ακολουθήσει και επιδιώξει τα SDGs; Οι 17 στόχοι στοχεύουν στην επίτευξη αυτών των ευρύτερων στόχων έως το 2030 και έχουν ως εξής. Να τερματιστεί η φτώχεια και η πείνα παντού, να υπάρξει καταπολέμηση των ανισοτήτων εντός και μεταξύ των χωρών, να οικοδομηθούν ειρηνικές, δίκαιες και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνίες. Να υπάρχει ενεργή προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προώθηση της ισότητας των φύλων και της ενδυνάμωσης των γυναικών και των κοριτσιών, να εξασφαλίζεται η διαρκή προστασία του πλανήτη και των φυσικών του πόρων αλλά να υπάρξει και δημιουργία συνθηκών για βιώσιμη, χωρίς αποκλεισμούς, οικονομική ανάπτυξη, κοινή ευημερία και αξιοπρεπή εργασία για όλους. Το πρωτοπόρο και νέο και νέο εισήγαγαν λοιπόν τα SDGs είναι πως οι στόχοι αυτοί είναι αποτελεσματικότεροι καθώς προχωρούν πολύ περισσότερο από τους προηγούμενους στόχους, αντιμετωπίζοντας τις βαθύτερες αιτίες της φτώχειας και δεσμεύονται να μην αμελήσουν τίποτα και κανέναν.  Επίσης, τονίζεται η ανάγκη να αντιμετωπιστεί επειγόντως η κλιματική αλλαγή και να προστατευτεί το περιβάλλον μέσω της στροφής προς τη βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή. Συνεπώς, τα SDGs προορίζονται να είναι καθολικοί στόχοι και να εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες ανεξαιρέτως, όχι μόνο στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Τέλος, αναγνωρίζουν τον βασικό ρόλο του ιδιωτικού τομέα στην επιδίωξη και τη χρηματοδότηση της βιώσιμης ανάπτυξης, σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις και την κοινωνία των πολιτών. Στο τελευταίο σκέλος το οποίο αναγράφεται με έντονους χαρακτήρες εισέρχεται ο ρόλος και η δραστηριότητα της RegenEDU. Οι προκλήσεις του μέλλοντος αποτελούν τον βασικό άξονα γύρω από τον οποίο εντοπίζονται νέοι τίτλοι επιμορφωτικών προγραμμάτων με στόχο την διάδοση των γνώσεων και των δεξιοτήτων που απαιτεί η μετάβαση στην βιώσιμη διαχείριση. Αυτές οι απαιτήσεις, προκειμένου να θεωρηθεί επιτυχής μία στροφή προς τη βιώσιμη διαχείριση και κατανάλωση, μπορούν να βρεθούν στα ESG (Environment, Social, Governance) κριτήρια. Τα περιβαλλοντικά κριτήρια εξετάζουν τον τρόπο με τον οποίο μια εταιρεία λειτουργεί ως «διαχειριστής» της φύσης, δηλαδή το πώς την αντιμετωπίζει. Τα κοινωνικά κριτήρια εξετάζουν το πώς διαχειρίζεται τις σχέσεις της με τους υπαλλήλους, τους προμηθευτές, τους πελάτες και τις κοινότητες όπου δραστηριοποιείται. Η διακυβέρνηση ασχολείται με την ηγεσία μιας εταιρείας, τις αμοιβές στελεχών, τους ελέγχους, τους εσωτερικούς ελέγχους και τα δικαιώματα των μετόχων. Τα προγράμματα σύγχρονης και  ασύγχρονης εκπαίδευσης της RegenEDU καλύπτουν αυτό το ευρύ φάσμα κατευθύνσεων και επαγγελματικών τομέων, όπως η παραγωγή τροφής, η μεταποίησή της και των υπηρεσιών φιλοξενίας, και στοχεύει να συνεισφέρει το «μερίδιό» στην ευρύτερη εικόνα που ονομάζεται SDGs η/ και ατζέντα 2030.